Jeszcze jedna upiorna gra. Podsumowujemy premierę finałowej serii "Pretty Little Liars"

Zacznijmy od tego, że pierwszą część 7. sezonu "Pretty Little Liars" nadrobiłam dopiero niedawno. Jakoś nie miałam ochoty oglądać "dorosłych" kłamczuch, przypuszczając, że to będzie katastrofa. O dziwo, spotkała mnie niespodzianka, bo początek 7. sezonu oglądało się nawet przyjemnie. Dalsze losy dziewczyn były poprowadzone spójnie i logicznei. No, może poza Ali nauczycielką, ale odkąd Toby w dwa tygodnie został policjantem, nic mnie w tym serialu nie zdziwi. Pomijając ten mały zgrzyt, przyznaję, że Marlene się postarała. Absurdów było jak na lekarstwo, dziewczyny w końcu przestały snuć się bez sensu po szkole w tych swoich strojach od Chanel. Nawet przestały się ganiać z tajemniczą postacią w kapturze.

Na nieszczęście, bądź szczęście – bo przyznajmy, że wszyscy te absurdy typowych dla "Pretty Little Liars" trochę lubimy, inaczej nigdy nie dotarlibyśmy razem do tego miejsca – wszystkie te bezsensy Marlene nadrobiła z nawiązką w "The DArkest Knight", finale pierwszej części ostatniego sezonu. Przypomnę tylko, że skończył się on tak:

Tak, to głowa Noela. Jakimś dziwnym zbiegiem okoliczności, możliwym tylko i wyłącznie w tym serialu, dziewczyny odcięły głowę Noela. O mój Boże, który to już trup na koncie kłamczuch? Zanim jednak to zrobiły, znowu znalazły się same w obcym domu. Co prawda na samym początku odcinka zadzwoniły na policję, co jest przełomem na skalę znalezienia wody na Marsie. Koniec końców znalazły się jednak w tym samym położeniu co zawsze. A potem było jak u Hitchcocka – napięcie rosło. Skończyło się na postrzelonej Spencer, wypadku Toby'ego i porwanej Jennie. No i nie zapomnijmy o wyznaniu rodem ze "Star Wars": "Jestem twoją matką". Nieźle jak na jeden odcinek.

Co zaserwowała nam Marlene w "Playtime"? Nic szczególnego. Jak można się było tego spodziewać, wszyscy, poza głową Noela, żyją mają się całkiem nieźle. Może tylko za wyjątkiem Spencer i Toby'ego. Wszystko wskazuje na to, że policja nie prowadzi dochodzenia w sprawie tego, co stało się w finale 7A. Nie ma to jak nagromadzić mnóstwo sensacyjnych wątków w jednym odcinku, a potem je uciąć. Typowe PLL.

I tak, Emily uwikłała się w jakiś absurdalny miłosny trójkąt. Dajcie Ems jakąś normalną dziewczynę, bo aż mi szkoda tej postaci.

Ezra poleciał do Nowego Jorku spławić swoją byłą/obecną dziewczynę. Hanna bawi się w projektantkę, a pomaga jej nie kto inny jak Mona. Spencer dowiedziała się, że tak naprawdę jest dzieckiem niestabilnej psychicznie siostry bliźniaczki Jessiki. Ach, i wszystko wskazuje na to, że ojciec zapłodnił Mary przez przypadek, myląc Mary z matką Ali. Dzień jak co dzień w Rosewood.

No i najważniejsze. Nowe A wysłało dziewczynom grę w planszową, w którą muszą grać. Nie mogą jej tak po prostu wyrzuć do pieca i wyjechać z tego cholernego miasteczka. To właśnie jest PLL. Wiem, że nowe A ma 150 haków na kłamczuchy, bo kłamczuchy są kłamczuchami i niczego się nie nauczyły przez siedem poprzednich sezonów, ale fatum krążące nad Rosewood to jakaś groteska. Zwłaszcza, że przypominam – dziewczęta są już dorosłe i dużo łatwiej jest im się odciąć od tego wszystkiego.

Tak więc przez kolejne dziewięć odcinków będziemy wraz z dziewczynami grać w tę upiorną grę. Czym się zakończy? Cholera wie. Może nawet się dowiemy, kto jest tym jedynym – prawdziwym – głównym A.

P.S. Przy okazji, też macie wrażenie, że producenci mają jakiś problem z nakręceniem odcinka z więcej niż jednym rodzicem?